Galeria Raczej: AKCJOMAT1 / 8.11. 2012

Dźwięki osobiste.

8-go listopada w Galerii Raczej swoje działania performance zaprezentowało czterech młodych artystów. Było różnorodnie choć prezentowane akcje miały również elementy wspólne.

Interesującym okazało się wykorzystanie dźwięku; zarówno w performance Konrada Juścińskiego jak i w akcjach Huberta Wińczyka oraz tworzonej wspólnie z jego żoną grupy Monster Hurricane Wihajster. Ci ostatni zaprezentowali bardzo intymne działanie, odwołujące się do osobistych historii. Wykorzystali nagrywane na żywo powtarzane jak mantra słowa "Kocham cię mamo". W nagraniach zostały użyte również odgłosy wydawane przez widownie, przekształcane przez brzmienia taśm i walkmanów.

Intrygujące dźwięki wydawała z siebie grająca tykwa wykorzystana przez Konrada Juścińskiego. W tajemniczej atmosferze podsycanej przez zapach palonej ziemi Juściński czołgał się po podłodze. Uklepując ziemię na kształt kurhanu używał organicznych, wykonanych z nasion miniszków delikatnych obiektów, które mogły
przypominać żywe istoty lub nadnaturalnej wielkości pierwotne organizmy.

Podczas wystąpienia Huberta Wińczyka poezja dźwiękowa skonfrontowana została z poezją wojenną. Strzelające, bombardujące, uderzające i maszerujące onomatopeje atakowały obserwatorów wydarzenia. Artysta z dużą emfazą i niezwykłą mimiką używał dźwięków mających swoje źródło w antologii poezji z czasów II wojny światowej.

Historia osobista była za to znów czynnikiem budującym działanie zaprezentowane przez Ankę Fugazi. Ciekawy był gest ściągania kolejnych warstw koszulek, z których artystka ułożyła symbol krzyża. Używając również takich elementów jak ziarno i kwiaty opowiedziała historię o życiowych wyborach i doświadczaniu człowieczeństwa, kobiecości i sztuki.

Agnieszka Szablikowska